و اکنون،من،دختری تنها در میانه ی دوره ای گران!رنگ ۶تومنی شده ۲۳ تومن فرزندانم!
به استادنقاشیم گفتم اگه رنگام تموم شه بااین اوضاع قیمتا دیگه نمیام کلاس
اونم گفت"بهتر"! و سرشو فرو برد تو رنگا!
نمیخوام بگمدر تمام اعصار این حجماز محبوبیت وجود نداشته ولی چطوریه که انگاریکی با طناب دومتری منو بسته به یه جا!
همسنامو تو اینستا میبینم که اندازه ۱۰۰ سال از من جلوترن دچار افسردگی میشم
چه معنی میده آدم اینقد تند تند پیشرفت کنه
من هنوز تو اون مرحلم که وقتی ازم آدرس جایی رو میپرسن اگه دور و پیچ در پیچ باشه میگم "واجبه"؟!
اون وقت طرف ۱۰ نفرو استخدام میکنه کلیپ بسازن که استفاده از دستمالِ خیس و خشک رو توضیح بده
حوصله هاشونو از کجا خریدن که انقد با کیفیت و مرغوبه!
بعضی وقتا دلم میخواد برم زیر پستاشون و بچزونمشون
میبینی طرف فقط ۲سال ازت بزرگترهاما اندازه ۲۰سال تو زندگی جلوتره
اینا چیکار میکنن عیباشونم زیبا به نظر میرسه؟
بنظرم باید حس خوبی باشه
فحش دادنو میگم
مثلا میرم زیر پست همون دختره ی به ظاهر زیبا، موفق وخفن سه چهار خط آبدار مینوسم ولی دستم به سند نمیره متاسفانه نه خدایی نکرده بخاطر اینکه آدمشریفی هستم
فقط به خاطر بعضی فالوورام که همش تو فالویینگ صفحه ی قلب پلاس هستن جلوی خودمو میگیرم
آبرومو که از تو جوب نیوردم
یه مدت پیج یکی از دوستام دستم بود و الان هم پیج یکی دیگشون
اولی رو که زدیم پکوندیم به همراه دخترخاله ی گرام و دیگه رابطه ی منو و سما هیچوقت مثل قبل نشد(واقعا یه پیج چه ارزشی داره؟)
دومی هم بخاطر اینکه یکی یکی پیج دوستامو نابود نکنم و یکی یکی اونارو از دست ندم ترجیح میدم شرافتمندانه عملکنم.
تصورم از حرکت رو به جلوم اینطوریه که تخمه شکنون و دست در جیب و با طمانینه در حال رکاب زدن دوچرخه زندگیمم!
از مسیرهم لذت میبرم.
سوت هم میزنم تازه!
اون وسطام میزنم کنارو لمیده در سایه ی درخت چندتا متلک نصیب زمین و زمان میکنم و قاه قاه میخندم به ریش خودمو خودش!
پ.ن مهم:نصیحتم کنین از پا دارتون میزنم!